Realizowane są dzięki wsparciu finansowemu Rządowego Programu Odbudowy Zabytków – Polski Ład. Inicjatorem naprawy świątyni jest ks. Janusz Ryń, proboszcz parafii.
- Zakres robót obejmuje m.in.: likwidację betonowych opasek wokół kościoła i opasek z kostki betonowej wokół dzwonnicy; wykonanie izolacji pionowej ścian fundamentowych; naprawę i zabezpieczenie cokołów obu zabytków, naprawę i renowację ścian do wysokości 2 metrów kościoła i dzwonnicy. Robotom ziemnym towarzyszą badania archeologiczne - informuje Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Historia kościoła w Bończy jest długa i pełna zawirowań.
- Pierwsze wzmianki o istnieniu w Bończy parafii rzymskokatolickiej pochodzą z 1468 r. Miejscowość nosiła wówczas nazwę Pustotew (Pustothew). W 1594 r. właściciel wsi – Mikołaj Siennicki h. Bończa, wzniósł obecny budynek kościoła dla zboru kalwińskiego. W 1636 r. wnuczka fundatora Zofia z Siennickich Borkowska wraz z synem Piotrem Józefem Borkowskim przekazali budowlę katolikom. W 1749 r. kościół został konsekrowany przez biskupa chełmskiego Jana Eustachego Szembeka - informuje Lubelski Wojewódzki Konserwator Zabytków.
W 1885 roku, z powodu małej liczby wiernych, parafia katolicka w Bończy prawie przestała istnieć. Dwa lata później kościół został zamknięty, a wieś została przyłączona do innej parafii. W 1890 roku, na rozkaz cara, kościół został przekazany prawosławnym. Przez kolejne lata, nieużywany budynek niszczał.
- W 1916 r. cerkiew przejęli katolicy. Trzy lata później erygowano ponownie w Bończy parafię rzymskokatolicką - czytamy na stronie internetowej konserwatora.
.jpg)
Napisz komentarz
Komentarze