Wścieklizna w powiecie krasnostawskim. Restrykcje na terenie jednej gminy

Wojewoda lubelski Krzysztof Komorski określił obszar zagrożony wścieklizną zwierząt w powiatach: tomaszowskim, zamojskim i hrubieszowskim i krasnostawskim. 

W powiecie tomaszowskim są to gminy: Bełżec, Jarczów, Krynice, Lubycza Królewska, Łaszczów, Rachanie, Tarnawatka, Telatyn, Tomaszów Lubelski (gmina miejska i wiejska), Tyszowce, Ulhówek. W powiecie zamojskim: gminy Komarów Osada i Łabunie. W powiecie hrubieszowskim: gminy Dołhobyczów i Mircze. W powiecie krasnostawskim: Tarzymiechy w gminie Izbica. 

Na obszarach zagrożonych obowiązują pewne zakazy. Nie wolno organizować targów, wystaw, konkursów, pokazów z udziałem psów, kotów oraz innych zwierząt wrażliwych na wściekliznę. Zabrania się także organizowania polowań i odłowów zwierząt łownych, za wyjątkiem odstrzałów sanitarnych dzików oraz polowań indywidualnych na dziki bez udziału psów i nagonki, na zasadach określonych przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii.

Rozporządzenie nakazuje na obszarze zagrożonym także szczepienie kotów przeciwko wściekliźnie oraz trzymanie psów na uwięzi lub na ogrodzonym terenie zamkniętym. 

Jednocześnie rozporządzenie wojewody lubelskiego nakazuje aby na obszarach zagrożonych pojawiły się tablice z napisem:  „UWAGA! OBSZAR ZAGROŻONY WŚCIEKLIZNĄ ZWIERZĄT”.

Ogniska wścieklizny do naszego regionu „przywędrowały” prawdopodobnie z Ukrainy.

– Ze względu na działania wojenne zaprzestano tam szczepień, a to właśnie one są najlepszą metodą zapobiegania wściekliźnie. Przypadków w Ukrainie w trakcie trzech ostatnich kwartałów było 836, więc widać, że ta liczba niestety wzrasta – zauważał na dzisiejszej konferencji prasowej wicewojewoda Andrzej Maj.

Sytuacja jest poważna, a choroba bardzo groźna dla człowieka. 

– Oczywiście nie jest to powód do paniki, ale do prewencji i mocnego oddziaływania na społeczeństwo, szczególnie na młodych ludzi, dzieci, by uważały na dziwnie zachowujące się zwierzęta, zarówno dzikie, jak i domowe – podkreślał wicewojewoda lubelski.

Duży wzrost względem poprzednich lat

Jak zaznaczała dr n. wet. Monika Michałowska, rzecznik Wojewódzkiego Inspektoratu Weterynarii, w poprzednich latach przypadków wścieklizny na terenie województwa lubelskiego nie było wcale, bądź były to ogniska pojedyncze.

– W tym roku jak na razie mamy ich dziesięć, a w całej Polsce dwanaście. Jest to oczywiście dużo wyższa liczba, aczkolwiek nie jest to sytuacja skrajnie niepokojąca. Ze względu jednak na to, że jest to choroba śmiertelna dla ludzi, podejmujemy akcje takie jak obecnie, by przekazać podstawowe informacje na temat tego, jak możemy chronić samych siebie, nasze dzieci oraz zwierzęta, które mogą tę chorobę na nas przenieść – mówiła dr n. wet. Monika Michałowska.

Obowiązkowe szczepienie przeciwko wściekliźnie

Przypominamy jednocześnie, że w Polsce obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie podlegają psy powyżej 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia. Szczepień psów i kotów przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt.

Brak szczepienia psa (i kota, którego właścicielem jest mieszkaniec terenu objętego obszarem zagrożonym wystąpieniem wścieklizny u zwierząt) jest wykroczeniem, za które grozi mandat karny w wysokości do 500 zł.

– Zachęcamy wszystkich, również osoby mieszkające poza obszarem zagrożonym, aby zaszczepić koty wychodzące na dwór, ponieważ wśród tych ognisk nie mamy przypadków u psów; tylko dwa (tegoroczne) ogniska zostały stwierdzone u kotów – mówi Monika Michałowska.

Wścieklizna – groźna choroba śmiertelna

To ostra choroba zakaźna ośrodkowego układu nerwowego, objawiająca się zapaleniem mózgu i rdzenia, prowadząca do śmierci. Źródłem zakażenia są: psy, koty, dzikie zwierzęta, nietoperze, a czasami inne zwierzęta, które nie mają znaczenia w łańcuchu epizootycznym wścieklizny (sarny, wiewiórki, gryzonie zakażone przypadkowo wścieklizną).

Wirus przenoszony jest ze śliną chorego zwierzęcia przez ugryzienie lub oślinienie uszkodzonej skóry lub błon śluzowych; chory na wściekliznę człowiek również wydala wirus ze śliną. Wrotami zakażenia są zakończenia nerwowe w uszkodzonych powłokach; szczególnie niebezpieczne jest zakażenie błony śluzowej nosa ze względu na obecne w niej zakończenia nerwu węchowego.

Wścieklizna wylęga się od 1 do 3 miesięcy; w sporadycznych wypadkach może się wahać od 10 dni do roku. Choroba jest śmiertelna, a zagrożenie nią w naszym kraju nie może być lekceważone.

Postępowanie w przypadku pokąsania ludzi przez zwierzęta:

• Miejsce zranione (rana po pokąsaniu lub nawet otarcie naskórka) powinno być dokładnie umyte ciepłą wodą z mydłem, odkażone i zaopatrzone; nie należy przedwcześnie tamować krwi, gdyż krew może wypłukać wirusa z rany.

• Niezwłocznie należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu lub najbliższego oddziału ratunkowego.

• W przypadku pogryzienia przez zwierzęta domowe należy ustalić właściciela zwierzęcia (imię, nazwisko, adres zamieszkania, ewentualnie kontakt telefoniczny) w celu zgłoszenia go do obserwacji weterynaryjnej w kierunku wścieklizny.

Zwierzęta domowe, które pokąsały człowieka, poddaje się badaniu i obserwacji przez lekarza weterynarii przez okres 15 dni. Pozwala to często wykluczyć wściekliznę i nie rozpoczynać szczepień przeciw wściekliźnie u narażonego.

W przypadku pokąsania przez zwierzęta dzikie lub gdy brak jest możliwości podjęcia obserwacji weterynaryjnej zwierzęcia w kierunku wścieklizny, należy poddać się szczepieniu przeciw wściekliźnie, które wykonuje się w poradniach chorób zakaźnych, najczęściej przy szpitalach chorób zakaźnych, a do szczepienia kwalifikuje lekarz chorób zakaźnych.

Czytaj także: