Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
Reklama Stachniuk Super Optyk - Black Week
Reklama

II Konferencja Edukacyjna „Małymi krokami do wielkiej integracji”. Temat prelekcji - Narzędzia wspierania dzieci romskich w systemie oświaty

System oświaty jest najważniejszym sformalizowanym mechanizmem nauczania w wielu współczesnych społeczeństwach i kulturach. Placówki systemu edukacji to nie tylko instytucje rozwijające umiejętności myślenia i wzbogacające wiedzę uczniów. To również jedne z najważniejszych instytucji odpowiedzialnych za socjalizację dzieci oraz przekazywanie i utrwalanie wartości kulturowych, czytamy w „Wielokulturowości w szkole” pod red. Kingi Białek.
II Konferencja Edukacyjna „Małymi krokami do wielkiej integracji”. Temat prelekcji - Narzędzia wspierania dzieci romskich w systemie oświaty

Istotny wpływ na sytuację i zachowanie w szkole ucznia z kręgu innej kultury ma przyjęta przez niego – świadomie lub nie – strategia akulturacyjna, która polega na poznawaniu, rozumieniu i przyswajaniu nowej kultury, na adaptacji kulturowej oraz określająca stopień uczestnictwa w kulturze większościowej, czytamy w „Kulturowych ramach zachowań społecznych. Podręczniku psychologii międzykulturowej” W. Boskiego.

Jednak najbardziej istotną sprawą jest funkcjonowanie dziecka romskiego w społeczeństwie szkolnym, a szczególnie akceptacja jego inności i tolerancja. Uczeń romski tak jak i polskie dzieci wspierany jest w systemie oświaty przez możliwość bezpłatnej nauki w szkole do 26. roku życia (subwencja oświatowa). Dla ucznia romskiego, ze względu na jego dwukulturowość, istnieje możliwość zatrudnienia asystenta edukacji romskiej (AER) w ramach zwiększonej subwencji oświatowej oraz wsparcie z rządowego „Program integracji społecznej i obywatelskiej Romów w Polsce na lata 2021-2030”.

Istotnym czynnikiem kulturowym, wywierającym wpływ na funkcjonowanie ucznia, jest sposób wychowywania dzieci przez rodziców. Jak już zaznaczono, rodzice – wychowując swoje dzieci – przekazują im wartości, normy kulturowe i obyczaje. Utrwalają je poprzez właściwe informowanie, a także korygowanie błędów popełnianych przez dzieci w toku tego procesu. Oprócz rodziców ważnymi podmiotami, które przekazują i utrwalają wiedzę o kulturze danego kraju, są pozostali członkowie rodziny, rówieśnicy, ale też i instytucje takie jak szkoła, kościół czy organizacje społeczne - czytamy za Kingą Białek w „Wielokulturowości w szkole”.

Do narzędzi pożądanych dla lepszego funkcjonowania ucznia romskiego w szkole zaliczyć można:

- usprawnione procedury i testy diagnostyczne standaryzowane dla społeczności romskiej i innych mniejszości,

- opracowanie programów kształcenia ustawicznego dla Asystentów Edukacji Romskiej,

- praktycznej wielokulturowości w kształceniu nauczycieli,

- funkcjonowanie poznawczego dziecka dwujęzycznego,

- naukę j. polskiego dla Roma, jako języka obcego,

- umiejętność dostrzeżenia własnej kultury oraz znajomość zasad kultur mniejszości, które mają znaczenie dla funkcjonowania dzieci w szkole,

- uwzględnienie treści o kulturze romskiej (i innych mniejszościach) w podstawie programowej,

- zwiększoną subwencję oświatową do dyspozycji jednostek oświatowych, w celu podejmowania dodatkowych działań edukacyjnych mających na celu podtrzymanie tożsamości etnicznej uczniów romskich i innych mniejszości (wg rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej),

- zatrudnienie Asystenta Edukacji Romskiej,

- zgłoszenie do Systemu Informacji Oświatowej uczniów pochodzenia romskiego (we wrześniu i marcu).

Integracja to strategia, w której jednostka jest w stanie skutecznie funkcjonować w dwóch kontekstach kulturowych. Przykład stanowi uczeń, który w szkole zachowuje się zgodnie z regułami panującymi w polskiej szkole, natomiast w domu postępuje według norm kultury kraju pochodzenia. Najtrudniejsza okazuje się praca z dzieckiem, którego zachowanie nie przystaje do norm żadnej z kultur, czyli kiedy dziecko czuje się wyobcowane. Taki uczeń wymaga szczególnego wsparcia, aby mógł funkcjonować w szkole - czytamy dalej za K. Białek. I tutaj do pracy wkraczają asystencji edukacji romskiej (AER)/asystencji społeczności romskiej.

Asystent społeczności romskiej to Romowie, zazwyczaj obdarzeni zaufaniem lokalnej społeczności. Są pomostem między społecznością romską a instytucjami edukacyjnymi. Osoby te wspierają edukacje romskich dzieci ściśle współpracując z nauczycielami, pozyskują subwencję oświatową, dążą do wyrównania szans edukacyjnych dzieci, a szczególnie do poprawy frekwencji uczniów w szkole. Są też tłumaczami kulturowymi/językowymi, którzy realizują edukację wielokulturową. W nich widzi się partnera we współpracy z samorządem. Asystent stale nabywa nowych kompetencji kluczowych do swojej pracy uczestnicząc w różnych formach doskonalenia i dokształcania. Podnosi swoje kompetencje w zakresie prawa mniejszości, prawa oświatowego, działalności asystenta edukacji romskiej, wzmacniania tożsamości romskiej i dumy u dzieci, przygotowanie do integracji, wzbogaca wiedzę o nowe formy i metody pracy z rodziną i szkołą, poszerza wiedzę z zakresu psychologii międzykulturowej, kultury polskiej i komunikacji międzykulturowej.

Artykuł pokonferencyjny, zawiera materiały z konferencji „Małymi krokami do wielkiej integracji” z dnia 08.11.2021 r.



Podziel się
Oceń

Napisz komentarz

Komentarze

Reklama
Reklama
Reklama
Reklamareklama Bon Ton
Reklama
Reklama
Reklama