Ekspozycja jest niezwykłym, pełnym dynamiki i nieoczekiwanych zwrotów akcji barokowym theatrum sacrum. Jego aktorami są stworzone ku chwale Boga – nierzadko przez najznamienitszych twórców tamtych czasów – zastępy aniołów i świętych.
Trzon prezentacji stanowią pełnoplastyczne barokowe rzeźby sakralne, które tworzą dziś jedną z największych i równocześnie najwartościowszych kolekcji nowożytnej plastyki ołtarzowej w Polsce. Większość z figur powstała w puławskich pracowniach Johanna Eliasa Hoffmanna (ok. 1690-1751) i jego kontynuatorów: Sebastiana Zeisla (czynny 1745 – ok. 1780) oraz Johanna Ferdinanda Kargiera (czynny ok. 1743-1785). Do KUL przekazane zostały w 1956 r. za zgodą Centralnego Zarządu Muzeów i Ochrony Zbiorów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki.
Na uwagę zasługują dzieła Georga Schrötera (1650-1717) i o pokolenie młodszego Antona Dorazila (około 1695-1759). Rzeźby pochodzą z daru Kurii Metropolitalnej Wrocławskiej, przekazane do KUL w 1956 r.
Uzupełnieniem wystawy jest niewielki, ale ciekawy zbiór nowożytnego malarstwa.
Prezentowane prace pochodzą ze zbiorów Muzeum KUL. Ekspozycja będzie dostępna zwiedzającym do 24 lutego przyszłego roku.
Czytaj także:
Napisz komentarz
Komentarze