W czasie konferencji prelekcję dotyczącą zbrodni dokonanej przez Niemców na ludności żydowskiej w latach 1942-1943 na terytorium okupowanej Polski wygłosiła dr hab. Sabina Bober, prof. KUL a na co dzień reprezentująca Pracownię Studiów nad Holokaustem Żydów Polskich i Europejskich KUL.
– Wydarzenie, którego okrągłą rocznicę obchodzimy, jest elementem tożsamości mieszkańców Lubelszczyzny. Jego uhonorowanie jest odpowiedzią na ogromną potrzebę naszego społeczeństwa. Naszą powinnością jest pamięć. Tyczy się to zwłaszcza takich aspektów naszej historii, jak nazistowska Akcji Reinhardt. Była ona bowiem największą w historii próbą systemowego wymordowania całego narodu i zatarcia wszelkiej pamięci po nim. Musimy pamiętać, że dotknęła ona także polskich obywateli i mieszkańców Lubelszczyzny. Obowiązkiem potomnych jest zaś upamiętnienie ofiar oraz oddanie im szacunku i czci. Przede wszystkim dziękuję za obecność młodzieży, bo to na jej barkach spoczywać będzie utrzymywanie w pamięci tych wydarzeń w przyszłości, gdy mojego pokolenia już zabraknie – przekazał wszystkim zebranym marszałek Jarosław Stawiarski.
Wszyscy zebrani mieli także szansę obejrzeć wystawę autorstwa pracowników dwóch agend Instytutu Pamięci Narodowej w Lublinie: Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej i Oddziałowego Biura Badań Historycznych. Nosiła ona tytuł „Aktion Reinhardt 1942-1943”. Zawierała ona archiwalne fotografie, do których dołączona była analiza celów niemieckiej polityki antyżydowskiej i etapy jej realizacji na okupowanych ziemiach polskich. Wiele uwagi poświęcono zagadnieniom likwidacji żydowskiego getta w Lublinie, a także stworzeniu i działalności specjalnie na potrzeby Aktion "Reinhardt" obozów agłady w Bełżcu, Sobiborze i Treblince oraz włączonym w realizację mordu niemieckim obozom koncentracyjnym KL (Konzentrationslager – Obóz Koncentracyjny) Lublin (znajdujący się na Majdanku) i KL Auschwitz.
Akcja „Reinhardt” rozpoczęła się w nocy z 16 na 17 marca 1942 roku. Wtedy też Niemcy zorganizowali pierwszą deportację Żydów z lubelskiego getta do obozu zagłady w Bełżcu. Drugim kierunkiem było zwożenie do podtomaszowskiej miejscowości Żydów ze Lwowa. Celem szeroko zakrojonej akcji było wymordowanie ludności wyznania mojżeszowego z pięciu dystryktów Generalnego Gubernatorstwa – lubelskiego, galicyjskiego, krakowskiego, warszawskiego i radomskiego), a potem także z terenu wcielonego do Prus Wschodnich okręgu białostockiego. Decyzja odnośnie eksterminacji zapadła ostatecznie na tzw. konferencji w Wannesee w Berlinie, zorganizowana w dużej mierze przez Reinharda Heydricha – uznanego po latach za jednego z głównych współodpowiedzialnych za Holocaust. Heydrich, pełniący w latach 1941-42 funkcję protektora Czech i Moraw, zmarł pod koniec maja ‘42 roku wskutek ran odniesionych podczas zamachu na jego życie (tzw. Operacji Anthropoid) przeprowadzonego przez oddziały specjalne na usługach rządu rządu emigracyjnego Czechosłowacji. To właśnie na jego cześć i w uznaniu za zasługi dla nazistowskiej Rzeszy nazwano akcję ludobójstwa na osobach wyznania judaistycznego. W czasie kilkunastu miesięcy prowadzenia „operacji” zamordowano blisko 1,9 mln Żydów, z których większość była obywatelami Drugiej Rzeczpospolitej. Tylko we trzech obozach zagłady: w Bełżcu, w Sobiborze i w Treblince oraz na Majdanku zamordowano ok. 1,5 mln ludzi. |
Czytaj także:
- Afera w drogówce i zarzuty dla trzech policjantów. Kulisy skandalu
- Przystanek autobusowy w cenie mieszkania. Urodą nie grzeszy
- Kierowca przysnął, renault roztrzaskał się na drzewie [ZDJĘCIA]
- Dziesiątki śniętych ryb w rzece. Służby szukają przyczyny
- Kierowcy rekordziści. Jeden wydmuchał prawie 4 promile, drugi zarobił mandat na 35 650 zł
Napisz komentarz
Komentarze